چگونه می‌توانید کاوشگر‌های فضایی بین‌ستاره‌ای را درآسمان مشاهده کنید؟ (قسمت دوم)

پایونیر 11

پایونیر 11، دوقلوی یکسان پایونیر 10، در سال 1973 پرتاب شد. به جای پرواز از یک سیاره مانند پایونیر 10، از جاذبه مشتری استفاده کرد تا سرعتش را افزایش دهد و خود را به زحل برساند. این کاوشگر در سال 1979 به این سیاره غول پیکر رسیده بود و این اولین باری است که سیاره را از محدوده نزدیک کشف می‌کرد. پایونیر 11 به عنوان پیشکسوتی برای آزمایش مفاهیم مورد استفاده در برنامه ویجر مورد استفاده قرار گرفت. این تصاویر و داده‌های علمی از دو غول گاز را شامل می‌شود، از جمله مناظر قطبی مشتری و کشف حلقه “F” زحل.

 

در سال 1995 ناسا با پایونیر 11 ارتباط برقرار کرد و اکنون حدود 15 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد. مکان فعلی پایونیر 11 را می‌توان در صورت فلکی سپر مدرن (قرن 17) یافت. پیدا کردن موقعیت دقیق ممکن است چالشی باشد چون سپر یک صورت فلکی ضعیف است. با این حال، راه‌حلی وجود دارد که به شما در یافتن این کاوشگر  کمک می‌کند. اول، درخشان‌ترین ستاره در صورت فلکی سپر، آلفای سپر با قدر 3.8 را پیدا کنید. از آنجا، خود را به خوشه ستاره‌ای باز M26  برسانید؛ پایونیر 11 در بالای M26 قرار گرفته است. برای پیدا کردن خود صورت فلکی سپر، به شمال غرب قوس یا به جنوب غرب عقاب می‌توانید نگاهی بیندازید.

 

موقعیت پایونیر11، از دسامبر 2018،

Right ascension:         18h, 51m, 57s

Declination:                  –8°, 55′, 27”

Sky & Telescope

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *