سحابی زحل پیچیدگی خاص خودش را نشان می‌دهد!!

اعتبار:  Instituto de Astrofísica de Canarias

سحابی سیاره ای، باقی‌مانده ستاره‌ای است که می‌میرد. هنگامی که سحابی‌های سیاره ای برای اولین بار با تلسکوپ مشاهده شدند، آنها شکلی تقریبا دایره‌ای شبیه به سیاره های غول پیکر گازی داشتند. از این رو این نام بر روی آنها باقی ماند، گرچه بسیار متفاوت از سیارات هستند. مقاله اخیر منتشر شده توسط نجوم و آستروفیزیک اولین مطالعه دقیق سحابی سیاره‌ای با اکتشاف طیف سنجی چندگانه (MUSE) یک طیف تک فیلد جامع است که در تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) نصب شده است. این کار پیچیدگی غیرمنتظره در گاز و گرد و غبار خروجی توسط یک ستاره قرمز غول پیکر در پایان عمر خود را نشان داد. توزیع دما و تراکم در سحابی چالش تکنیک های موجود را برای بازتولید تاریخ فرایند تشکیل و نشان دادن پتانسیل ابزار MUSE برای تجدید نظر در مورد سحابی های سیاره‌ای نشان می‌دهد.

ظهور سحابی NGC 7009، که به خاطر شباهتی که با زحل داشت به اسم سحابی سیاره‌ای زحل شناخته شده است، به پیچیدگی آن اشاره می‌کند. این سحابی مجموعه ای از ساختارهای مرتبط با اتم ها و یون های مختلف را نشان می دهد. جرمی والش، محقق رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) و نویسنده اول این مقاله می گوید: “این مطالعه نشان داد که این ساختارها تفاوت های واقعی در خواص درون سحابی، مانند چگالی بالا و پایین، و همچنین درجه حرارت بالا و پایین را نشان می دهد. در این مطالعه والش گزارش می دهد یکی از دلایل این امر این است که “مطالعات تاریخی و ساده که براساس ظاهر مورفولوژیکی سحابی های سیاره ای می‌باشد، نشانه هایی از ارتباطات مهم با شرایط اساسی درون گازی دارد.

با یک تک عکس، MUSE می تواند 900،000 طیف کوچک را به دست آورد که می تواند داده های کافی برای سالهای سال تجزیه و تحلیل را فراهم کند. تیم تحقیقاتی با کمک گرفتن از اطلاعاتی که مقدار زیادی از طیف ها را شامل می‌شود، نقشه هایی  بدست آوردند که حداکثر چهار درجه حرارت و سه چگالی که همه آنها متفاوت بودند، این امر نشان می دهد که گاز داخل این سحابی یکنواخت نیست.

Ana Monreal Ibero، نویسنده دوم مقاله و محقق در IAC می گوید: “حضور گرد و غبار در یک سحابی نیز می تواند از تغییر رنگ در میان خطوط مختلف انتشار هیدروژن نتیجه گیری شود، که رنگ مورد انتظار آن توسط نظریه اتمی تعیین می شود. او اضافه می کند: “تیم ما دریافت که توزیع گرد و غبار در سحابی یکنواخت نیست، اما قطرات را در لبه پوسته داخلی گاز نشان داد. جالب توجه است که آنها تغییرات ظاهری را به دنبال مورفولوژی پوسته سحابی کشف کردند. این بدان معنی است که روش های فعلی تعیین هلیم نیاز به بهبود دارد یا اینکه فرض بر این است که فراوانی یکنواختی باید رد شود. ”

این نتایج نشان می دهد که نقش مهم MUSE در مطالعه سحابی های سیاره ای و باز کردن افقی جدید برای کار مشابه در سحابی های بیشتر لازم است. چنین مطالعاتی می بایست نتیجه های کلیتری را به دنبال داشته باشد که منجر به پیشرفت در درک سحابی ها در سراسر جهان می شود.

ترجمه: سارا سیدحاتمی

منبع: https://phys.org/news/2018-12-saturn-nebula-reveals-complexity.html