آیا باتریهای طبیعی، کربن آلی مریخ را تولید می‌کنند؟
در اوایل سال 2018، مریخ‌نورد کنجکاوی شواهدی برای فراوانی ترکیبات ارگانیک – حاوی کربن – در مریخ پیدا کرد. آیا این بدان معنی است که در مریخ زندگی وجود داشته است؟ یا می‌تواند فرآیند دیگری را توضیح دهد؟ در اینجا یک ایده‌ای مطرح شده است.
مریخ توسط یکی از مدارگردها وایکینگ در اواخر 1970s. اکنون می‌دانیم که مواد آلی وجود دارد، اما از کجا آمده است؟ تصویر از ناسا.
برای مدت طولانی، مشخص نبود که آیا ترکیبات آلی – ترکیبات حاوی کربن – در مریخ وجود دارد یا نه؟ آنها در موجودات زنده در زمین همه جا هستند، اما – به علت جو نازک – این ترکیبات در سطح مریخ با استفاده از اشعه ماوراء بنفش قوی در معرض نابودی قرار می‌گیرند. با این حال، دانشمندان تصور می‌کردند که در مریخ باید برخی از ارگانیزمها وجود داشته باشد – حتی در صورتی که فقط در زیر سطح آن قرار داشته باشند یا اگر فقط بسیار ساده بوده و توسط شهابسنگهایی که مریخ را به طور منظم مورد اصابت قرار می‌دهند، آمده باشند. مدارگردها و مریخ‌نوردهای مختلف، برای جستجوی این مواد ارگانیک را پیدا کردند، اما هیچ چیزی غیرممکن نیست. پس از آن، در اوایل سال 2018، مریخ‌نورد کنجکاوی، در نهایت، شواهدی برای ارگانیسمهای فراوان در سنگهای سنگی باستانی در گری کرت، که در میلیاردها سال پیش دریاچه مریخ شناخته می شد، کشف شد. این مولکولهای کربنی از ساده تا نسبتا پیچیده بودند، اما منبع اصلی آنها هنوز ناشناخته بود. آنها می توانند با فرآیندهای بی رویه (بدون زندگی) ایجاد شوند. یا آنها می توانند بقایای مولکولی موجودات زنده باشند!!
در حال حاضر، یک مطالعه جدید توسط دانشمندان در موسسه علوم کارنگی یکی از راههای ممکن که این ارگانیسمهای مشابه در مریخ ایجاد شده است را نشان داده است. مقاله جدید توسط اندرو استیل و همکارانش در Science Advances منتشر شده است.
محققان آلیاژهای موجود در سه شهاب سنگ مریخی – Tissint، Nakhla و NWA 1950 را مطالعه کردند و آنها را با آلیاژهای کشف شده توسط کنجکاوی مقایسه کردند. آنها دریافتند که هر دو مجموعه کربن آلی کاملا مشابه هستند، که منجر به ارگانیسمهای مشابهی می‌شود. از مقاله:
در اینجا ما نشان می‌دهیم که شهاب سنگ های مریخی Tissint، Nakhla و NWA 1950 فهرستی از کربنهای آلی مرتبط با واکنش های مایع مایع دارند که به طور قابل ملاحظهای با مأموریت آزمایشگاه مریخ مریخ [با کنجکاوی کنجکاوی] سازگار است.
در اوایل سال جاری، مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا، ترکیبات کربن آلی را در سنگهای باستانی پیدا کرد، شبیه به آنهایی که قبلا در شهاب سنگ های مریخ یافت شده اند. تصویر از ناسا / GSFC.
پیش از این، در سال 2012، استیل یک تیم دیگر را هدایت کرد که مشخص شد که ارگانیسمی که در 10 شهاب سنگ متمایز مریخی یافت شده بود، بومی مریخ بوده، و در زمین آلوده نشده است، بلکه از لحاظ بیولوژیکی نیز شکل نگرفته‌اند. اما اگر این ذخایر کربنی بیولوژیکی نبود، پس چگونه شکل گرفت؟ با توجه به گفته‌های استیل:
اساسا، طبق این مقاله، ارگانیسمهای مریخی ممکن است از یک سری واکنش های الکتروشیمیایی بین مایعات خنثی و مواد معدنی آتشفشانی – به عبارت دیگر باطری های طبیعی آغاز شود.
قضیه مواد آلی که توسط کنجکاوی یافت شد، چه بود؟ استیل و تیمش با استفاده از میکروسکوپ پیشرفته و طیف سنجی نزدیک به ارگانیسمهای شهاب سنگ ها، به این نتیجه رسیدند که به نظر می رسند که احتمالا توسط خوردگی الکتروشیمیایی مواد معدنی در سنگهای مریخ بوسیله مایع شور نمکی ایجاد می شود. همانطور که استیل اشاره کرد:
این سیستم های آلی اساسا یک باتری کوچک با خوردگی ایجاد می کنند که واکنش الکتروشیمیایی بین مواد معدنی و مایعات اطراف را به وجود می آورد.
شهاب سنگ Tissint، یکی از چندین ماده شیمیایی است که حاوی مواد آلی بودند. تصویر از آلن هرزوگ / EPFL.
لایه های کربن آلی بین “لکه های نابالغ” یافت می شوند. این بافت زمانی ایجاد می شود که مواد معدنی سنگهای آذرین مریخ با یک نمک شور ارتباط برقرار می کنند و تبدیل به آند و کاتد یک باطری به طور طبیعی در واکنش خوردگی می شوند. این واکنش پس از آن انرژی کافی – در شرایط خاص – برای تولید کربن آلی خواهد داشت. تصویر از اندرو استیل / پیشرفت های علمی.
آیا این ثابت می کند که کشف مریخ‌نورد کنجکاوی به همین شکل ایجاد شده اند؟ نه، اما این یک پاسخ قابل قبول است. ناسا گفته است که مریخ‌نورد 2020 قادر به انجام آن خواهد بود.
تیم او ادامه می دهد که فرآیندهای مشابه نیز ممکن است در ماه مشتری اروپا، ماه زحل، انسلادوس و سایر اجسام در منظومه شمسی ما وجود داشته باشد – هر جا که سنگهای آذرین توسط نمک های شور احاطه شده اند. این نیز می تواند بر روی جمعیت پذیری بالقوه آنها تاثیر بگذارد.
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع: https://earthsky.org/space/did-natural-batteries-create-organics-on-mars