ستاره‌های کودک، در سحابی پنجه گربه ای می‌دمند و حباب ایجاد می‌کنند!!

سحابی پنجه گربه ای یا ان‌جی‌سی ۶۳۳۴ در فاصله ۵۵۰۰ سال نوری، سحابی نشری می‌باشد. رنگ قرمز آن بخاطر اتم های هیدروژن یونیزه شده می باشد. این _سحابی به پنجه خرس یا NGC 6334 نیز معروف است که ده برابر جرم خورشید را دارد و فقط ظرف چند میلیون سال گذشته متولد شده است. در این تصویر، میدان عمیقِ_سحابی پنجه گربه در نورِ ناشی از هیدروژن، اکسیژن و گوگرد مشاهده می شود. این سحابی در صورت فلکی عقرب قرار دارد و در سال ۱۸۳۷ میلادی توسط  جان هرشل ستاره‌شناس انگلستانی در دماغه امید نیکرصد شد.

تصاویر تلسکوپ فضایی Spitzer از سحابی پنجه گربه جایی که ستاره‌های جدید تشکیل می‌شوند نشان داد که ستاره های کودک گاز را در سحابی گرم می کنند و باعث ایجاد حباب در گاز می‌شوند.

سحابی پنجه گربه یک منطقه تشکیل ستاره در کهکشان راه شیری است که حدودا از 4200 تا 5500 سال نوری فاصله دارد،  ما آن را در صورت فلکی عقرب می بینیم. تصویر از  تلسکوپ فضایی Spitzer ناسا / JPL-Caltech.

آیا پنجه گربه را در تصویر بالا مشاهده می‌کنید؟ این ناحیه سحابی پنجه گربه نامیده می‌شود  به خاطر شکل ظاهری که باعث ایجاد یک تصور از پنجه گربه می شود. ناسا این تصویر سحابی را در 23 اکتبر 2018 منتشر کرد. این تصویر از داده های پروژه Extraordinaire Survey Mid-Plane که به نام GLIMPSE جمع آوری شده است، گرد آمده است.

سحابی جایی است که ستارگان جدید در راه شیری ما تشکیل می شوند. ناسا نوشت:

حباب های قرمز روشن و ابرهای سبز، ویژگی غالب در تصویر است که با استفاده از داده‌های دو ابزار Spitzer [ابزار MIPS و IRAC] ایجاد شده است. پس از جابجایی گاز و گرد و غبار درون سحابی، برای ایجاد ستاره ها، ستارگان به نوبه خود می توانند گاز تحت فشار را در اطراف آنها گرم کنند و باعث گسترش آن به فضا و ایجاد حباب ها شوند.

این مناطق سبز نشان دهنده مکان هایی است که تابش ستارگان داغ با مولکول های بزرگ به نام هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای برخورد می کند و موجب فلورسنتی شدن آن می شود.

ناسا گفت، در برخی موارد،حباب ممکن است در نهایت “پشت سر هم” ایجاد ویژگی های U شکل که به طور خاص در تصویر زیر دیده می شود، با استفاده از داده های ابزار Spitzer کند.

در اینجا سحابی پنجه گربه توسط تلسکوپ فضایی Spitzer ناسا گرفته شده است. رشته های تیره که از وسط سحابی عبور می کنند، یک منطقه به خصوص گرد و غباری است. تصویر از NASA / JPL-Caltech.

ناسا توضیح داد:

Spitzer یک تلسکوپ مادون قرمز است و نور مادون قرمز برای ستاره شناسان مفید است زیرا می تواند از ابرهای ضخیم گاز و گرد و غبار بهتر از نور مریی (نوع قابل مشاهده برای چشم انسان) نفوذ کند. رشته های سیاه و سفید که از سحابی به طور افقی حرکت می کنند، مناطق گاز و گرد و غبار هستند که به اندازه کافی متراکم نیستند، حتی نور مادون قرمز از آنها عبور نمی کند. این مناطق متراکم ممکن است به زودی مکانهایی برای تشکیل نسل دیگری از ستارگان باشند.

ناحیه تشخیص سحابی پنجه گربه در بین 24 تا 27 پارسک (80 و 90 سال نوری) تخمین زده می شود.

منبع: https://earthsky.org/space/newborn-stars-bubbles-cats-paw-nebula-spitzer