ستاره‌شناسان جوان‌ترین پالسار شناخته شده در راه شیری را پیدا کردند!!

ویژگی‌های منحصر به فرد Kes 75، که توسط رصدخانه اشعه X Chandra ناسا نشان داده می‌شود، می‌تواند اطلاعات جدیدی در مورد نحوه مرگ ستارگان ارائه دهد.

این تصویر ترکیبی از Kes 75، جوانترین پالسار شناخته شده در راه شیری را نشان می‌دهد که شامل داده‌های Chandra و Sloan Digital Sky Survey است. منطقه آبی نشان‌دهنده اشعه ماوراء بنفش پرانرژی در اطراف پالسار است، منطقه‌ای به نام سحابی باد پالسار، و منطقه بنفش اشعه X انرژی پایین را نشان می دهد، که از باقی مانده انفجار اصلی ابرنواختری منتشر شده است. NASA/CXC/NCSU/S. Reynolds; Optical: PanSTARRS

با توجه به اطلاعات ناسا از Chandra Ray، یک تیم از اخترشناسان موفق به تایید جوانترین پالسار شناخته شده راه شیری شده‌اند. این ماموریت روی بقایای ابرنواخترها را بیش از 15 سال مطالعه کرده است و اطلاعات ارزشمندی را در مورد گسترش سریع آن، خواص فیزیکی و محیط اطراف آن به دست آورده است. این کشف جدید می‌تواند اطلاعات کلیدی در مورد مرگ ستاره ها را فراهم کند.
هنگامی که یک ستاره عظیم در خود فرو می ریزد و  به صورت یک ابرنواختری منفجر می شود، به صورت یک ستاره نوترونی کوچک و فوق العاده متراکم تبدیل می‌شود. این ستاره بسیار سریع مغناطیسی، به سرعت در حال چرخش، یک پرتو روشن تابشی را منتشر می‌کند که گاه در نقطه دید زمین قرار دارد. وقتی که آنجا باشی، می توانیم پرتو “پالس” را ببینیم، همانطور که اتفاق می‌افتد.

بیش از 2000 عدد از این پالسارها از زمانی که در سال 1967 کشف شدند، شناسایی شده اند، اما بسیاری از جنبه های آنها، مانند ستارگانی که از آنها متولد شده و چگونه تکامل یافته اند، همچنان به صورت یک رمز و راز باقی مانده است.

اما خوشبختانه چاندرا به شناخت ما از ویژگی های آنها کمک میکند. یک گروه از ستاره شناسان از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، اخیرا از 2000، 2006، 2009، و 2016 بر روی Kes 75، یک پالسار که تنها 19،000 سال نوری از زمین فاصله دارد با استفاده از داده‌های چاندرا مطالعه کرده‌اند. نتایج آن نیز در مجله Astrophysical منتشر شده است.

آنها دریافتند که ستاره نوترونی بسیار مغناطیسی به سرعت در حال چرخش است، Kes 75 موجب ایجاد یک سحابی باد تپ‌اختری می شود. تصویر نشان داده شده در بالا، با سرعت دو میلیون مایل (3.2 میلیون کیلومتر) در ساعت افزایش می یابد. بر اساس این میزان گسترش، این تیم قادر بود که تولد آن را در حدود 500 زمین سال پیش ببیند و این جوانترین پالسار شناخته شده در راه شیری است. (در این مورد، “تولد” اشاره به زمانی است که نور از انفجار ابرنواختری پس از سفر به 19000 سال از زمین دیده می شود).

از آنجایی که سرعت آن به سرعت در حال گسترش است، ستاره شناسان فکر می کنند که پالسار در یک محیط بسیار پر نفوذ و کم تراکم زندگی می کند. آنها نشان می دهند که این حباب با تراکم کمتری در درجه اول از نیکل رادیواکتیو ساخته شده است که در طی انفجار ابرنواختر شکل گرفته است. این نیکل می تواند مسئولیت نورپردازی ابرنواختری باشد، زیرا نیکل نور قابل روئیت را به عنوان گاز به گاز تبدیل می کند. اگر درست باشد، ستاره شناسان عناصر تشکیل دهنده ستاره میزبان را قبل از انفجار، درک می کنند.

منبع: http://www.astronomy.com/news/2018/10/astronomers-find-the-youngest-known-pulsar-in-the-milky-way