نمای نزدیک از گرد و غبار میکروسکوپی سیارک 25143 ایتوکاوا

 در زیر میکروسکوپ، این دانه کوچک از نوع خاکستر سیارکی مانند موی انسان به نظر می‌رسد. فضاپیمای هایابوسای ژاپن این نمونه از سیارک ایتوکاوا را در سال 2005 جمع‌آوری کرد و در سال 2010 آن را به زمین بازگرداند.

اعتباری: ESA

سیارک ۲۵۱۴۳ ایتوکاوا، بیست و پنج هزار و صد و چهل و سومین سیارک کشف شده‌است که در 26 سپتامبر 1998 کشف شد. این سیارک به افتخار هیدئو ایتوکاوا، دانشمند موشکی ژاپن، نامیده شده‌است.

سیارک ۲۵۱۴۳ ایتوکاوا نخستین سیارکی است که توسط کاوشگرهای فضایی مورد نمونه‌برداری و مطالعه از نزدیک قرار گرفته‌است. کاوشگر فضایی هایابوسای سازمان فضایی ژاپن در روزهای 20 و 25 سپتامبر سال 2005 (۲۹ شهریور و ۳ مهر ۱۳۸۴) به سطح این سیارک نزدیک شده و اقدام به انجام عملیات نمونه‌برداری نمود.

دانه‌ای از گرد و غبار سیارکی که در زیر میکروسکوپ دیده می‌شود، به نظر می‌رسد مثل یک رشته موی عجیب و غریب فرازمینی است.

فضاپیمای هایابوسای ژاپن این نمونه کوچک سیارک 25143 ایتوکاوا را در طی اولین مأموریت بازگشت سیارک در 13 سال پیش به ارمغان آورد.

پس از چند تلاش ناکام در فرود روی سیارک برای جمع‌آوری نمونه از سطح آن، هایابوسای موفق به جمع‌آوری حدود 1500 نمونه در سال 2005 گردید. هایابوسای نمونه‌ها را در سال 2010 به زمین برگرداند و دانشمندان هنوز در حال مطالعه این دانه‌ها هستند تا بیشتر درباره سیارک‌ها یاد بگیرند.

مقامات فضایی اروپا (ESA) در بیانیه‌ای گفتند: “این دانه‌های بسیار گرانبهای جمع‌آوری شده توسط کاوشگر فضایی هایابوسایبه مرکز تمرکز مطالعات علمی در سراسر جهان تبدیل شده‌اند.”

از آنجا که سیارک‌ها جو را ندارند، سطوح آنها در معرض باد خورشیدی ـ جریان ذرات بارداری که از خورشید جریان دارد.

الکتریسیته ساکن می‌تواند این ذرات سیارکی کوچک را از یکدیگر جدا کند و محققان در حال بررسی این هستند که چگونه این تعاملات می‌توانند بر ساختار یک سیارک تاثیر بگذارند. “تخلخل یا تراکم مواد ممکن است کمی متفاوت از آنچه ما فکر می‌کنیم، باشد”.

این دانه‌ها بسیار کوچک هستند (قطر 40.95 میکرون، تقریبا عرض متوسط ​​موی انسان). این ذرات سیارکی همچنین “دارای لبه های بسیار تیز هستند” که این نتیجه فرسایش توسط آب نیست. با این حال، ترک‌های کوچک را می‌توان بر روی دانه‌ها پیدا کرد و این احتمالا نتیجه قرار گرفتن سیارک در معرض باد خورشیدی است.

در حالی که Cipriani و تیم او در حال مطالعه خواص الکتریکی گرد و غبار سیارک ایتوکاوا هستند، محققان دیگر در حال مطالعه دانه‌ها برای یادگیری در مورد کانی‌شناسی سیارک و ترکیب آن می‌باشند، که می‌تواند به دانشمندان  برای یادگیری در مورد منبع منظومه خورشیدی کمک کند.

منبع: https://www.space.com/41359-hayabusa-asteroid-speck-microscope-photo.html